ALWEER 4 JAAR EEN TEAM

Vandaag, 4 jaar geleden, kreeg ik na een lange en intensive trainingsweek, Zoogle mee naar huis. Frank en Marieke van Hulphond Nederland hadden er vertrouwen in dat we een team zouden kunnen worden. En het is gelukt, we zijn alweer 4 jaar bij elkaar.

Er zijn in deze 4 jaar vele trainingsweken gehouden. Deze foto is gemaakt tijdens onze trainingsweek. 25-01-2008

Wat is mijn leven door Zoogle veranderd. Niet alleen helpt hij me met veel grote en kleine dingen, maar we horen bij elkaar en kunnen niet zonder elkaar. Zoogle niet zonder mij en ik niet zonder Zoogle. Dat klinkt eigenlijk best wel klef :-(, maar wat waar is, is waar, punt.

En wat hebben we in deze 4 jaar veel samen beleefd.
-Twee keer reden en liepen we samen de rolstoel4daagse
-Twee keer gingen we samen op vakantie. 1x naar Haarlem en  1x naar Wenen. Zoogle laat zich dat alles welgevallen, zolang vrouwtje er maar bij is.
-Vele lange en korte wandelingen in en  rondom Doetinchem.
-Vele ritjes met de regiotaxi. (De eerste paar weken sprong Zoogle aan de achterkant in de bus en aan de voorkant er weer uit.) En dan....... dan moest er gevangen worden. Voor Zoogle een spelletje, maar voor de chauffeur was het minder leuk. Het is goed gekomen hoor!
-Vele ritjes op de menkar. (Rondkijken, hoe leuk kan dat zijn) En tongzoenen met Ozé het paard van de hoofdkoetsier. Zoogle is niet onder de indruk van een tong, die veel groter is dan de zijne. Nee, dat is juist leuk!! Het woordje "bang" moet je in het woordenboek van Zoogle met een vergrootglas zoeken.
-Hard werken dat kan Zoogle ook. Vaak met een zwiepende staart en een wiebelend kontje.
En last but not least: Knuffelen. Zoogle heeft er vast, voor hij bij mij kwam een cursus in gevolgd. Margré: Waar in Kesteren kun je zo'n cursus volgen?? Knuffelen doet Zoogle vol overgave. Wat kan ik daarvan genieten.

Heeft Zoogle ook wel kleine minpuntjes? Ja hoor. Niets honds is een hulphond vreemd.

-Zoogle vindt het soms moeilijk om zich te concentreren op zijn werk, als er om hem heen leuke dingen gebeuren. En in Zoogle's ogen gebeuren er altijd leuke dingen en anders zoekt hij ze wel. Dat vergt veel doorzettingsvermogen van mijn kant. niet altijd makkelijk, maar  het is niet onoverkoombaar.
-Ook vind Zoogle het niet leuk alleen te zijn. Heeft hij geluk dat ie hulphond geworden is. Zo moet hij "verplicht" bij zijn baasje zijn. En dat vind Zoogle meer dan prima!
-Bij  het horen van applaus, wil Zoogle zich ook altijd laten horen. Hij deelt graag mee in de feestvreugde. Soms wel eens lastig. Maar verder is Zoogle voor mij DE hond.

Ik hoop van harte dat we nog een aantal jaren samen avonturen kunnen beleven en dat jullie als lezers ervan zult genieten. Op naar nog MINSTENS  4 mooie jaren samen. BEDANKT LIEVE ZOOGLE!!