donderdag 29 september 2011

ROZE EN OP BEZOEK BIJ YUNAH

Wat ligt dat kussen van mij toch lekker. Eigenlijk is mijn kussen bruin, maar sinds een maand of drie heeft vrouwtje er een hoeslaken omheen gedaan. Zonder hoeslaken was het wat glad en dreef ik 's nachts door de slaapkamer.  
 
Zoals gezegd het ligt wel lekker, maar...............waarom moet dat hoeslaken nou weer roze zijn en geen groen, want dat is vrouwtjes lievelingskleur. Vrouwen, soms snap ik ze echt niet hoor! Maar lief is ze wel!! Roze da's toch geen kleur voor een man zoals ik. Ik moet toegeven, dat roze staat wel mooi bij de onlangs geschilderde muur, maar desalniettemin het had voor mij niet gehoeven.
 
Anderzijds, een beetje zichzelf respecterende man, laat zich daardoor ook niet de dag vergallen of in zijn eigenwaarde aantasten. Als mijn vrouwtje dat nou mooi vindt, dan ga je daar als man toch gewoon in mee. Het doet nl. goed mijn vrouwtje blij te zien. En 's nachts heb ik toch mijn ogen dicht!!
 
 
 
 
 
 
********
 
Vanmiddag ben ik met vrouwtje even bij Yunah en haar vrouwtje Saskia geweest. Bij Yunah hebben ze een tuin, dus lekker even spelen, racen, zonnen, in de schaduw liggen en uitrusten.   Dat roze speeltje was trouwens toch wel leuk. En die vrouwen maar beppen en leuten. Wil je zien hoe leuk het was, klik dan op de link hierboven

zondag 25 september 2011

ZOOGLE NEEMT DE LEIDING

Gisteren was het weer één van de vele menzaterdagen en ook dit keer maakten we een   tussenstop bij "Erve-kots". Lekker zo'n kop thee en een halve krentewegge.
 
Toen we allemaal onze buiken weer vol- en onze dorst gelest hadden, pakte Zoogle zijn kans. In een onbewaakt ogenblik sprong hij op de bok. Schijnbaar had hij er genoeg van altijd op de achterbank te moeten zitten. Hij wilde wel eens laten zien wat hij de afgelopen jaren geleerd had. In zijn geval was het geen "learning by doing" maar "learing by looking" Hij wilde hogerop, al was het maar voor enkele minuten.


De instructeur, de man met baard en petje, ziet zijn plaats verloren gaan.

woensdag 21 september 2011

DEMO OP HET WERK

Omdat het nieuwe schooljaar weer is begonnen en er dientengevolge veel nieuwe cursisten bij gekomen waren, werd het tijd voor een demo om de vele vragen die ik de afgelopen weken had ontvangen te beantwoorden.
 
Waarom kom je met een (hulp)hond naar school? En wat doet zo'n hond eigenlijk? Op deze twee belangrijke vragen had ik zo goed en zo kwaad als het ging antwoord gegeven. Ook de reden waarom Zoogle niet zomaar geaaid mocht worden, werd begrepen en opgevolgd. Zelfs de angst die sommige cursisten voor Zoogle hadden, werd in de loop van de nu alweer bijna 4 weken afgebouwd. Applaus voor mijn cursisten, want in dit geval is de angst vaak cultuur bepaald,
 
Dus werd er vandaag, na een les over Prinsjesdag, door het team Zoogle/Rienke een demo gegeven.
 
 
"Stilte voor de storm".
Zoogle wist nog niet dat hij vandaag een demo moest geven.
Hij geniet op het balkon van z'n botje.
 
 
De wasmand met attributen.  
 
Dit had ik allemaal meegenomen
  • tugtouwtje (om te laten zien)
  • trainingsbroek,
  • sokken
  • pen
  • afstandsbediening
  • banaan
  • lege petflesjes
  • handschoenen
  • muts
  • vest
  • wasmand
Iedereen zat gespannen in een kring, te wachten op wat er ging gebeuren. Het was vandaag extra spannend, want....... Zoogle was tot nu toe op school altijd aangelijnd geweest. Dit omdat sommige leerlingen extreem angstig waren of aversie tegen Zoogle hebben/hadden (honden zijn onrein!!!) Gelukkig vindt en vond Zoogle dat nooit erg, maar vandaag bij de demo moest hij los. Sommige dingen zijn nu eenmaal onuitvoerbaar aan de lijn.
 
Ik had voor de nodige rust een deken meegenomen, om, mocht het nodig zijn, een plek te hebben waar ik hem naar toe kon sturen.
 
Zoogle deed het uitstekend, hij was goed bij de les, ondanks dat er een hele kring om hem heen zat. Zoiets vindt Zoogle moeilijk, want o, alles is ook zo leuk!!! Zijn enthousiasme gaat soms met hem op de loop.
 
Mijn collega fungeerde als figurant. Zij trok een paar sokken over haar eigen sokken om ze daarna weer te laten uittrekken. Zij trok een trainingsbroek over haar broek om ook die te laten uittrekken. Zoogle deed in dit geval meer dan van hem gevraagd werd. Om de broek aan te doen had mijn collega haar schoenen (weer) uitgedaan. Dus Zoogle dacht ik zal laten zien wat ik kan. Ik heb weliswaar al een paar sokken uitgedaan, maar ik zie nogmaals twee besokte voeten, dus waarom niet nog een keer die sokken uit en dan pas de broek. Dat kan niet fout zijn, toch??? Dus zo gedacht zo gedaan. De cursisten moesten wel lachen.
 
Bovenstaande dingen doet Zoogle normaal gesproken natuurlijk bij mij, maar het kost me zoveel moeite alles weer aan te trekken, dat ik het liever op deze manier oplos.
 
Ook de muts en de handschoenen, mijn tuniek (ik had er wel wat onder hoor) gingen zonder problemen uit. De afstandsbediening, een pen, een 5 eurocent munt werden   opgeraapt en met een zwiepende staart naar mij toe gebracht.
 
 
De     werd, zonder er een stukje van af te bijten
 
 
afgepeld   en ook de     werden met veel schwung in de wasmand gegooid, er weer uitgehaald en bij mij gebracht.
 
Jammer dat je niet nog veel meer kunt laten zien. Moet toch maar eens aan de demokast geloof ik. Heb tot slot nog 2 filmpjes van youtube op het grote elektronische schoolbord laten zien. (Een eigen demofilmpje van Zoogle zou ook niet slecht zijn.) Dat alles was wel een applausje waard vonden ze. Een beschaafd applaus weerklonk door de klas.

Zoogle ik ben trots op je, temeer omdat ik weet hoe moeilijk het voor je is, om bij zoveel andere leuke dingen, geconcentreerd te blijven werken.

zaterdag 17 september 2011

BORSTELMAATJE GEZOCHT

Ja, ik zoek een borstelmaatje. Ik heb al een heel lief borstelmaatje, maar ik zoek er nog  één.

De afgelopen week en komende week is mijn borstelmaatje verhinderd. Dat kan gebeuren en dat moet ook kunnen, maar het is wel lastig. Dus besloot vrouwtje een   tweede borstelmaatje te zoeken en hopelijk ook te vinden. Het is altijd handig iemand achter de hand te hebben voor nood en/of vakantiegevallen.
 
Dus werd er een word-document aangemaakt met een foto en wat tekst en opgehangen bij dierenarts en dierenwinkel. En nu maar hopen op response.
 
 
 
Vrouwtjes printer deed het niet zo goed. Het lijkt wel of ik een fles ketchup heb opgegeten, zo oranje is mijn snor!

zondag 4 september 2011

DUISBURG


Bijna 1 jaar geleden ben ik uitgenodigd bij  één van de trainingscentra van mijn favoriete "hondenfluisteraar" Martin Rütter. Martin Rütter heeft vele trainingscentra verspreid over heel Duitsland.  Één van de dichtbijzijnste is gevestigd in Duisburg. Na veel heen en weer gemail ging ik dus vandaag samen met mijn PGB-hulp richting   Duisburg.We waren welkom van 15.00-18.00 uur. Maar wij zouden wij niet zijn, als we niet wat eerder vertrokken, zodat we nog lekker konden winkelen en eten!!!!


 
 
 
 
 
 
 
 
Om 10.30 uur vertrokken we richting Duisburg waar we na eerst getankt te hebben om ongeveer 12.30 uur aankwamen. Ja..............en toen was het etenstijd. We waren ook al even op de het trainingsveld wezen kijken, zo zouden we niet te laat komen, omdat we de weg er naar toe al een keer hadden gereden.
 
Het eten was lekker en zoals (bijna) altijd in Duitsland, voor Nederlandse begrippen wat veel.Na het eten was het tijd de winkelstraat te bekijken. Het is me gelukt niets te kopen. Way to go Rienke!! Gelukkig vonden we voordat we naar het trainingsveld vertrokken nog wel een aangepast toilet. Altijd fijn als je weet dat dat de volgende mogelijkheid lang op zich kan laten wachten.
 
Bijna alle aangepaste toiletten in Duitsland, Zwitserland Oostenrijk en misschien nog wel een paar landen in Europa zijn voorzien van een zogenaamd(e) "euroslot"/ "eurosleutel". D.w.z. dat je als gehandicapte zo'n sleutel kunt aanvragen. Ben je in het bezit van zo'n sleutel dan kun je in alle bovengenoemde landen zonder problemen naar het toilet. Ik heb ook zo'n sleutel. Een paar jaar geleden heb ik hem aangevraagd, omdat ik zo vaak in Duitsland op pad ben. Erg handig dus, als je hem niet vergeet te gebruiken. Ik heb gelezen dat Nederland ook overweegt deze sleutel in te voeren. Kijk hier voor meer info.

Toen was het tijd om naar het trainingsveld te vertrekken. We werden aller hartelijkst ontvangen door de D.O.G.S. trainster. D.O.G.S staat voor: Dogs Orientated Guiding System.
 
 
 
Er wordt dus naar iedere hond individueel gekeken. En een trainingsschema gemaakt voor voor die specifieke hond. Je hond wordt dus niet overvraagd. De trainster kende me nog van het seminar in Bochum. Best wel grappig om te horen.
 
 
 
Wat was het leuk om een paar uur te mogen toekijken. Veel tijd om wat te vragen was er helaas niet, maar het was echt de moeite waard! Om 17.45 uur gingen we weer huiswaarts,
met in m'n achterhoofd dat ik, als alles mee zit volgend jaar maart naar een weekendseminar zal gaan. Ook dit seminar zal plaatsvinden in Bochum, maar dit duurt het seminar dus niet één dag maar 3 dagen. Ik verheug me er op!!