DUISBURG

Bijna 1 jaar geleden ben ik uitgenodigd bij  één van de trainingscentra van mijn favoriete "hondenfluisteraar" Martin Rütter. Martin Rütter heeft vele trainingscentra verspreid over heel Duitsland.  Één van de dichtbijzijnste is gevestigd in Duisburg. Na veel heen en weer gemail ging ik dus vandaag samen met mijn PGB-hulp richting   Duisburg.We waren welkom van 15.00-18.00 uur. Maar wij zouden wij niet zijn, als we niet wat eerder vertrokken, zodat we nog lekker konden winkelen en eten!!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

Om 10.30 uur vertrokken we richting Duisburg waar we na eerst getankt te hebben om ongeveer 12.30 uur aankwamen. Ja..............en toen was het etenstijd. We waren ook al even op de het trainingsveld wezen kijken, zo zouden we niet te laat komen, omdat we de weg er naar toe al een keer hadden gereden.

 

Het eten was lekker en zoals (bijna) altijd in Duitsland, voor Nederlandse begrippen wat veel.Na het eten was het tijd de winkelstraat te bekijken. Het is me gelukt niets te kopen. Way to go Rienke!! Gelukkig vonden we voordat we naar het trainingsveld vertrokken nog wel een aangepast toilet. Altijd fijn als je weet dat dat de volgende mogelijkheid lang op zich kan laten wachten.

 

Bijna alle aangepaste toiletten in Duitsland, Zwitserland Oostenrijk en misschien nog wel een paar landen in Europa zijn voorzien van een zogenaamd(e) "euroslot"/ "eurosleutel". D.w.z. dat je als gehandicapte zo'n sleutel kunt aanvragen. Ben je in het bezit van zo'n sleutel dan kun je in alle bovengenoemde landen zonder problemen naar het toilet. Ik heb ook zo'n sleutel. Een paar jaar geleden heb ik hem aangevraagd, omdat ik zo vaak in Duitsland op pad ben. Erg handig dus, als je hem niet vergeet te gebruiken. Ik heb gelezen dat Nederland ook overweegt deze sleutel in te voeren. Kijk hier voor meer info.

Toen was het tijd om naar het trainingsveld te vertrekken. We werden aller hartelijkst ontvangen door de D.O.G.S. trainster. D.O.G.S staat voor: Dogs Orientated Guiding System.

 

 

 

Er wordt dus naar iedere hond individueel gekeken. En een trainingsschema gemaakt voor voor die specifieke hond. Je hond wordt dus niet overvraagd. De trainster kende me nog van het seminar in Bochum. Best wel grappig om te horen.

 

 

 

Wat was het leuk om een paar uur te mogen toekijken. Veel tijd om wat te vragen was er helaas niet, maar het was echt de moeite waard! Om 17.45 uur gingen we weer huiswaarts,

met in m'n achterhoofd dat ik, als alles mee zit volgend jaar maart naar een weekendseminar zal gaan. Ook dit seminar zal plaatsvinden in Bochum, maar dit duurt het seminar dus niet één dag maar 3 dagen. Ik verheug me er op!!