 |
| Klooster in Ulft |
 |
Wat is het leuk NT2-docent te zijn. Wat heb ik veel geleerd, wat heb ik veel leerlingen begeleid op weg naar een nieuwe toekomst in Nederland, maar wat heb ik ook veel leerlingen (die al langer in Nederland woonden) geholpen (nog) beter te participeren in de Nederlandse samenleving. Wat heb ik veel plezier met al mijn collega's (gehad) Wat heb ik me daar thuis gevoeld.
Door aanscherping van de brandvoorschriften voor het gebouw waar ik werk, kon mijn veiligheid niet meer gegarandeerd worden. Temeer omdat de leslokalen en het invaliden-toilet op de eerste verdieping gevestigd zijn. En omdat bij brand de lift niet gebruikt mag worden en het gebouw (vanwege ouderdom) niet over branddeuren beschikt is het voor mij onmogelijk het gebouw binnen de gestelde 30 seconden te verlaten.
Ze waren bereid een leslokaal op de begane grond voor mij in te richten (Lesmaterialen liggen boven) Dus niet erg handig. Ook kon ik in principe niet naar het toilet. (invaliden-toilet is ook boven) Ik kan incidenteel wel naar een niet aangepast toilet, maar ik vond dat op de lange duur niet handig. Ook zou het contact met collega's en leerlingen minder intensief worden. Dat is leuk voor een tijdje, maar niet voor altijd. Zeker niet, omdat ik dit werk vrijwillig doe en ik er (ook) zelf plezier aan wil beleven. Ik denk dat, met al deze beperkingen, het plezier me snel zal vergaan. Dus heb ik besloten weg te gaan.
Dit verhaal is niet een en al droefenis hoor. Gelukkig kan ik, met bijna 100% zekerheid in het nieuwe jaar bij het Graafschapcollege in Doetinchem beginnen als NT2-vrijwilliger. Woensdag heb ik daar mijn kennismakingsgesprek. En dan.......... een nieuwe uitdaging met nieuwe collega's en nieuwe leerlingen.
Ik kan er zelfs met m'n handbike heen. Geen wachten meer op taxi's. Ook best fijn! Maar ik zal ze daar in Ulft toch wel missen!
WORDT VERVOLGD!
