Een tijdje geleden schreef een "oude" vriendin een berichtje op m'n oude website. Wat een verassing! 25 jaar geleden waren we ons door omstandigheden uit het oog verloren. We zaten toen allebei op Revalidatiecentrum 't Roessingh in Enschede. We deden daar allebei de HAVO. Ze schreef in het kort wat ze in die 25 jaar allemaal had beleefd en gedaan. En ik schreef haar een berichtje terug met mijn belevenissen gedurende die tijd.
Zij was in de tussentijd verhuisd naar Maastricht. Dat is niet echt naast de deur. Het leek ons leuk elkaar weer eens te ontmoeten. Zouden we nog bij elkaar passen? Zouden we voldoende gesprekstof hebben of zouden er lange stiltes vallen??
Om de reistijd voor ons allebei binnen de perken te houden, besloten we af te spreken in een gelegenheid in 's-Hertogenbosch. Dat was voor ons allebei ongeveer anderhalf tot een kleine 2 uur reizen met de trein.
Afgelopen dinsdag was het zover. 's-Morgens rond een uur of negen stapten Zoogle en ik op de trein naar 's-Hertogenbosch en rond kwart voor elf zagen we elkaar na lange tijd weer terug.
We zochten vanwege het gure weer en beperkte mobiliteit onze toevlucht in een cafeetje heeel dicht bij het station.
Bij een kop warme chocolademelk kwamen langzaam de verhalen los. Leuk om weer eens intensief met het verleden bezig te zijn. De tijd vloog en rond een uur of twee reden we weer richting station, waar we na een warm afscheid besloten, dat het niet bij deze ene keer zou blijven. We hebben elkaar opnieuw gevonden.
Rond vijf uur waren Zoogle en ik weer thuis. Allebei nat tot op het bot. Op weg van het station naar huis kwamen we nl. in een hevige regen/hagelbui terecht. Ondanks het noodweer kijk ik met heel veel plezier terug op dze dag. Op naar de volgende keer. Bedankt Kirsten.
