EEN FANTASTISCH LUSTRUM

Een fantastisch lustrum, samen met de tot nu toe liefste "man" van Nederland!

Ja, alweer 5 jaar een team met mijn grote kleine grijze lieve harde werker, "psychiater", vriendje, reisgenoot, clown, Jumping Jack, klassenassistent, kroeler, deugniet, ballenbakgek, snurker, duizend kussen-hond, geniethond, deurenopener op vele gebiedenhond. Kortom dat is  ZOOGLE ten voeten uit!!! Dat is ZOOGLE zonder dat hij het zelf weet.

Alweer 5 jaar zijn we onafscheidelijk. Zonder Zoogle voel ik me naakt en niet compleet. Gelukkig geldt dat ook voor Zoogle. Zonder zijn vrouwtje is Zoogle niet compleet.

Zoogle gaat zonder problemen met iemand mee. (bij slecht weer bijvoorbeeld) Als ik niet met hem uit kan. Maar niet meer dan een paar honderd meter. Dan wil hij weer naar huis. Zodra de terugweg is ingezet, trek dan als uitlater maar je spikes aan, want Zoogle zet het op een rennen. Hij is wel afroepbaar hoor!



Hij drukt zodra hij weer in de flat is, razendsnel op de liftknop. Eenmaal boven vliegt hij naar de voordeur. Gaat dan netjes voor de voordeur zitten. (Dat moet hij van mij) En zodra ik de deur open doe, is mijn schoot te klein. Hij "schreeuwt" het uit. "Zie je me wel vrouwtje, ik ben er weer, leuk he!!!!"

IK kan me een leven zonder hem niet meer voorstellen. Zoogle maakt een leuke dag nog leuker en een K-dag dragelijk!!

ZOOGLE, dankjewel voor je onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit!!

Op naar nog een paar mooie jaren, met mijn ZOOGLE.

KLEREN EN TELEFOON

Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen, en voordat ik werkelijk opsta is het eerst altijd knuffeltijd. Zoogle weet dat, dus zodra ik m'n benen over de rand van m'n bed swing :-) kijkt Zoogle me vragend aan: "Mag ik al komen, ik wil zo graag met je kroelen" Een keer roepen is genoeg, hij springt voorzichtig met z'n voorpoten op m'n benen (Hij weet dat als ik blote benen heb, hij extra voorzichtig moet zijn) En dan, dan is het knuffeltijd. Brommend van genoegen met een salvo aan kusjes voor mij, laten we het elkaar goed gaan.

Daarna is het tijd om te werken. Ik ben nogal een gaoot. Mijn kleren, liggen soms als op een slagveld om me heen op de grond. Die moeten natuurlijk door Zoogle opgeraapt worden. Niet zo moeilijk zou je zeggen.

Ik geef jullie gelijk, ware het niet, dat voor mijn bed mijn rolstoel staat, tussen de voetenplanken mijn benen bungelen en achter de rolstoel een kastje staat. (Zie schematische tekening)

En bij het raam (blauw balkje rechts) liggen mijn kleren, Zoogle komt aangelopen vanaf zijn mand. Loopt onder m'n benen door (stapt over m'n voeten heen), pakt het door mij aangewezen kledingstuk. Loopt achteruit terug, met het kledingstuk in z'n bek en springt links naast mij, met z'n voorpoten op het bed en geeft me het kledingstuk aan. En dat dan 5 keer achter elkaar. Toch wel handig zo'n relatief klein hondje!!

Zoogle kan al heel lang de telefoon uit de standaard halen als hij gaat of als ik het zeg.
Het vinden van de telefoon als hij op een andere plek ligt dan in de standaard, was niet zijn sterkste kant.
Had daar ook al een tijdje niets meer aan gedaan, maar vandaag heb ik weer eens een poging gewaagd. En zie daar, meteen de eerste poging was een succes.

Zoogle heeft over alles nog eens goed nagedacht en het kwartje is gevallen. Super Zoogle!!