DE AANHOUDER WINT

Vanmorgen zat ik zoals ieder mens een paar keer per dag, op het toilet. De vloer was nog nat van het douchen.  Omdat het dit keer handig was op het toilet mijn sokken aan te doen en ik na het aantrekken geen natte voeten/sokken wilde hebben, zou het handig zijn als Zoogle de handdoek van de leuning van de douchestoel kon pakken.

Meestal heb ik een targetstick bij de hand zodat ik Zoogle makkelijker duidelijk kan maken wat ik van hem wil. (zeker als ik er zelf niet dichtbij sta) Maar dit keer lag de targetstick (wel zichtbaar) onder de wasmand en die stond weer onder de douchestoel. En in de wasmand zat nog een paar sokken dat nog gewassen moest worden. Het was dus tamelijk chaotisch in de badkamer van huize Heinen Ik besloot toch een poging te wagen.

Zoogle kwam op commando naar me toe. Ik wees naar de wasmand en gaf hem het commando de targetstick te pakken. (Hij was niet heel duidelijk te zien)  Bij de wasmand aangekomen, besloot Zoogle omdat hij de targetstick nog niet had gespot, dan maar de sokken een voor een te brengen. 

Toen ik h'm vriendelijk duidelijk maakte dat dat niet de bedoeling was, werden ze netjes weer een voor een teruggelegd. Nog maar eens een poging wagen en weer werden de sokken netjes gebracht en ook weer teruggebracht. Maar Zoogle geeft niet op hoor. Plotseling zag hij het zwarte puntje van de targetstick en haalde hem voorzichtig onder de wasmand vandaan. Triomfantelijk kwam hij h'm brengen, alsof hij zeggen wilde: "Ik wist wel wat je bedoelde hoor, maar ik zag h'm niet. In plaats daarvan, heb ik je toen maar twee keer je vuile sokken gebracht, da's toch beter dan nix"

Daarna wees ik met de targetstick naar de handdoek, met een sprongetje griste hij de handdoek van de leuning en kwam hem al kwispelend brengen.

Zo kon ik de vloer droog maken en met doge voeten/sokken in m'n rolstoel stappen. Dit heeft al met al z'n 5 minuten geduurd. 

We hebben allebei niet opgegeven, dus dit blog heet met recht "de aanhouder wint" of misschien nog beter "de aanhouders winnen"

Für den deutschen Text, klicke auf  MEER LEZEN

BEHARRLICHKEIT FüHRT ZUM ZIEL

Heut' früh, sass ich wie jeder Mensch, verschiedene Male am Tag, auf der Toilette, der Boden war noch nass vom Duchen. Weil es dies Mal praktisch war meine Socken auf der Toilette anzuziehen, und ich nach dem Anziehen keine nassen Füsse/nasse Socken haben wollte, wäre es praktisch, wenn Zoogle, das Handtuch von der Lene des Duchsitzes nehmen konnte 

Meistens habe ich einen Targetstick dabei, damit ich Zoogle einfacher lenken kann, insbesondere wenn ich nicht in der Nähe bin. Aber dies Mal lag der Targetsrick (schon sichtbar) unter den Wäschekorb und der stand wierum unter den Duchsitz. Und im Wäschekorb lag ein Paar Socken die sich sehnten nach  der Waschmaschine. Es war also ziemlich chaotisch im meinem Badezimmer. Ich entschloss mich trotztem, einen Versuch zu wagen.

Zoogle kam auf Kommando zu mir. Ich zeigte auf dem Wäschekorb, und gab ihm das Kommando mir den  Targetstick zu bringen.(Es war schwierig ihn zu sehen) Angekommen beim Wäschekorb, entschloss Zoogle sich, mir die zwei Socken zu geben, den er hatte den Targetstick noch nicht entdeckt.  

Als ich ihn aber freundlich klar machte, dass das nicht dass war was ich haben wollte, wurden sie wieder eins nach dem andern zurückgelegt. Nochmals ein Versuch wagen, und wieder wurden die Socken gebracht und wieder zurückgelegt.

Plötzlich sah er die schwarze Spitze des Targetsticks und er zog ihn ganz vorsichtig unter dem Wäschekorb hervor. Triomphierend brachte er ihn mir, als ob er sagen wollte: "Ich wusste schon was Du meintest, aber ich sah ihn nicht, stattdessen, gab ich dir deshalb zweimal deinen schmutzigen Socken, das ist doch besser als gar nichts, oder?

Dann zeigte ich mit dem Targetstick auf das Handtuch, und mit einem Sprung grapschte er das Handtuch von der Lene und brachte es mir.

Ich konnte jetzt den Boden trocken machen, und mich mit  trocknen Füssen/Socken in meinem Rollstuhl setzen. Dieses hat insgesamt so fünf Minuten gedauert.

Wir haben beide nicht aufgegeben, also heisst dieses Blog zu Recht "Beharrlichkeit führt zum Ziel"